Jest mi niezmiernie miło, że tak ciepło przyjęliście mój powrót. Byłam zaskoczona widząc komentarze pod wpisem jeszcze zanim udostępniłam go w social mediach! Dziękuję Wam serdecznie. Zaczęły się oczywiście pytania o czym będę pisać, skoro skończyłam o podróżach. Tu chciałabym się chwilę zatrzymać i wrócić do wpisu kończącego pewien etap blogowania – mam na myśli oczywiście TEN “pożegnalny” wpis.
Od początku mówiłam, że będę chciała wrócić do pisania, także o podróżach. Jednak w nieco inny sposób niż wcześniej. Nie chcę promować konkretnych miejsc, a pisać ogólnie. W związku z tym podjęłam decyzję o:
- świadomej rezygnacji z oznaczania wybranych miejsc pokazywanych na Instagramie
- rezygnacji z publikowania przewodników, podawania na tacy list typu Must See
- zatrzymywaniu tylko dla siebie i najbliższych sekretnych adresów i miejsc
- pokazywania zdjęć i różnych podróżniczych emocji bez podawania szczegółów
- inspirowaniu do podróży jako takich, ale bez dawania gotowych rad i odpowiedzi
Jak to wyjdzie? Nie wiem. Dopiero zaczynam, nieśmiało wracam. Chciałabym pisać nie tylko o podróżach, ale też więcej o urokach codzienności i wszystkim, co się z tym wiąże. Przechodzę w tej chwili przez trudny czas – ciężką chorobę bliskiej osoby. Potrzebuję odskoczni, zajęcia czymś głowy, lekkich tematów. Nie wykluczam napisania o nowym talerzu, ładnej sukience, dobrej kawie, miłym wspomnieniu czy o spacerze po Warszawie.
Etykietę “Różne” przy niektórych wpisach rozbiłam na “Codzienność” – wpisy ogólne o życiu / blogowaniu i “Podróże” – wpisy podróżnicze, które nie dotyczą konkretnych kierunków, a np. planowania wyjazdów. Obydwa pojawiły się w głównych kategoriach widocznych pod tytułowym zdjęciem.
Zmienił się tytuł bloga z “Całe życie w podróży – blog o podróżach po Europie i nie tylko” na “Całe życie w podróży – blog o podróży przez życie“. Daje mi to o wiele więcej swobody i luzu w kwestii tematyki wpisów.
Zmienił się też opis bloga z “Relacje z podróży. Subiektywne przewodniki. Kuchnie świata. Lifestyle” na “Codzienność. Podróże. Szukanie szczęścia w zwykłych chwilach”. Podróżuję znacznie mniej niż kiedyś, z różnych powodów. Życie mnie ostatnio nie oszczędza i staram się na nowo odkrywać urok prostoty, uczę się cieszyć z drobiazgów. Pomimo wodospadu problemów, który mnie wpycha pod wodę, uporczywie staram się trzymać głowę na powierzchni. Nie zamierzam się ograniczać. Chcę pisać o tym, o czym potrzebuję.
Chciałabym, żeby nowe wpisy pojawiały się 1 raz w tygodniu – W ŚRODY. To dobry dzień, tak w środku pracowo-życiowego zamętu. Potrzebuję też motywacji, żeby pisać regularnie. Jak wyjdzie? Zobaczymy!
4 komentarze
Jestem ciekawa co tak bardzo Cię zachwyci, poruszy albo zdenerwuje, że zechcesz się tym z nami podzielić. Cokolwiek to będzie, pisz!
Czekam z niecierpliwością na twoje piękne wpisy, nie ważne o czym będziesz pisać, ja po prostu kocham twój styl pisania sam w sobie.
Życzę wytrwałości. Mój blog powstaje już 7. rok. Na początku pisałam co tydzień, ale okazało się, że 4 posty w miesiącu to za dużo na moje możliwości i czas. Siszlam do wniosku, ze muszę zredukować publikowanie do trzech w miesiącu i trzymać się tego. Na razie udaje mi się regularnie publikować trzy, ale nie jest to łatwe, bo nie chcę zniżać poziomu wpisów. Zatem powodzenia!
Pisanie jest uzależniające. Nie ważne o czym, ważne, że daje Ci to radość i nie robisz tego na siłę. Powodzenia